Esta vivenda situada na estrada da Palma foi construída por iniciativa de Víctor Borrás, e durante moitos anos foi tamén coñecida como a “casa da florista” por vivir nela unha muller que se dedicaba a esa actividade. Actualmente está deshabitada e empeza a amosar as consecuencias da deterioración de moitos elementos.

O modelo da construción segue as pautas de moitas vivendas indianas no concello: o tipo de planta e a súa distribución, a ornamentación, o xardín con árbores foráneas, etc, aínda que esta vivenda non pode ser clasificada dentro desa categoría.

A planta é case cadrada, de oito metros por nove, e conta con soto, baixo e baixocuberta dos cales se dedican a vivenda familiar estes dous últimos. A comunicación entre os distintos niveis realízase por unha escaleira interior, contando tamén con outra externa que comunica o baixo co exterior na fachada traseira.

A distribución de ocos é de tres por fachada no baixo, e un á altura do baixocuberta nas fachadas frontal e posterior. Nas dúas vertentes da cuberta, que é a dúas augas, conta cunha bufarda con cuberta a dúas augas. A decoración dos vans varía segundo a fachada de que se trate, pero destacando sobre toda a da fachada frontal: coroando as ventás disponse un frontón apoiado en dous piares formados pola moldura que decora as xambas, e debaixo do que estan os linteis con exuberantes motivos vexetais.

Pero se hai algo que singulariza esta vivenda é a terraza soportada por dúas esveltas columnas, e a galería pola que se accede a ese balcón, que presiden a fachada principal dando lugar a un portal que protexe a porta da entrada. Xunto a iso todo o beiril da cuberta vén remarcado cunha especie de puntilla en madeira.